Galileusz urodził się w 1564 roku w Pizie. Zabłysnął geniuszem bardzo wcześnie, gdyż już jako student miejscowego uniwersytetu dokonał bardzo ważnych odkryć. Zauważył między innymi, że wahadło danej długości waha się w stałym tempie, bez względu na to, jak bardzo zostało odchylone od położenia równowagi. Według historycznych przekazów również w Pizie wykonał swoje słynne doświadczenie - zrzucił z Krzywej Wieży dwa ciała o różnej masie, dowodząc, że spadają z tym samym przyspieszeniem. W 1592 roku opuścił on rodzinne miasto i objął katedrę na uniwersytecie w Padwie. Następnych osiemnaście lat było najbardziej twórczym okresem w jego życiu. Zyskał sławę dzięki pracom na temat dynamiki, czyli nauki o poruszających się ciałach, jak również dokonał wielu astronomicznych obserwacji, które zrewolucjonizowały naukowy obraz Wszechświata.
Używając własnoręcznie skonstruowanego, prymitywnego teleskopu, Galileusz dokonał przeglądu olbrzymich, dotychczas nieznanych połaci nieba. Dostrzegł góry na Księżycu, satelity Jowisza oraz setki nowych gwiazd .Śledził i opisywał zachowania ciał niebieskich, rejestrował gazy Wenus i wędrówki plan na Słońcu. Wszystkie swoje obserwacje opublikował w 1610 roku w książce "Gwiezdny posłaniec". Na podstawie przeprowadzonych badań Kosmosu Galileusz doszedł do wniosku, że planety i Księżyc mają wiele wspólnych cech z Ziemią. Mimo że każda z nich wygląda nieco inaczej, z pewnością są ciałami tego samego rodzaju. Twierdzenie to było zupełnym zaprzeczeniem teorii Ptolemeusza i Arystotelesa. W ten sposób Galileusz poparł tezy Kopernika i w "Dialogu o dwu najważniejszych układach świata: Ptolemeuszowym i Kopernikowym", opowiedział się za modelem heliocentrycznym. Galileusz zmarł w 1642 roku. Argumenty zawarte w jego traktatach przekonały następne pokolenia europejskich astronomów, że Ziemia krąży wokół Słońca.